วันหนึ่งที่รู้สึกแย่ใน"กรุ๊ป"มากที่สุดๆ

     วันนี้ก็มีหลายๆ  เรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตให้หนักใจอีกตามเคยย  ก็น่ะคนเรามันจะให้ทำให้ดีทุกเรื่องๆและให้เพื่อนๆทำให้ถูกใจเราในทุกๆเรื่องมันก็เป็นไปไม่ได้

     และวันนี้เป็นวันหนึ่งที่รู้สึกแย่ในกรุ๊ปมากที่สุดๆ  มีแต่เรื่องหน้าเบื่อๆ เดิมๆซ้ำๆ เพราะแต่ล่ะคนไม่เห็นค่าเลยของคำว่า"กรุ๊ป"  ต่างคนต่างเฉยเมิย  ปล่อยให้ค่าของมันต่ำลงๆ  จนเกิดปัญหาต่างๆมากมาย  จนถึงจุดๆหนึ่ง  คิดว่าคงมันคงจะไม่เหลือให้เราเห็น  คงจะไม่ได้โทษสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะใคร  ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น  แต่อยากให้คิดว่าทำดีแล้วเหรอยังกับคำว่า"กรุ๊ป"  ไม่ใช่สนใจแต่ปาก  แต่คำพูด  แต่ในทางปฏิบัติกลับไม่ทำอะไรเลย  เห็นแก่ตัว  พอมีงานอะไรก็ไม่เคยคิดจะโทรถามว่าจะให้ช่วยอะไรตรงไหนบ้างไหม  พอไม่รู้ข้อมูลก็มาว่า ว่าทำไมไม่บอกกันบ้างเลย  เคยคิดจะโทรถาม จะถามงานคนอื่นบ้างใหม่แทนที่จะต้องให้เพื่อนต้องคอยให้สั่งตลอด  คิดเองไม่เป็นบ้างหรือไง  ถึงเวลาแล้วหรือยังล่ะที่จะหันมาเห็นค่าของคำว่า"กรุ๊ป"

     ตอนเช้าก่อนที่จะรับสเด็จฯก็เบื่อมาก ไม่เข้าใจทำไมชีวิตมันอารัยนักหนาแบบนี้ ก็เลยไปไหว้พระอีกตามเคย  สูดอากาศสะอาดๆ  ทำจิตใจใหบริสุทธิ  ตัดจากอะไรซักอย่างที่มันกำลังตามเรามา  หลังจากรับเสร็จฯเสร็จ  ก็ไปดูนิทรรศการ กับ ต้น ตอง แล้วก้อบูมที่ลีกาเด้น  จำชื่อไม่ได้แล้วว่านิทรรศการอะไร  เดินไปทั่วๆงาน  ก็ไปสดุดกับภาพๆหนึ่ง  ในภาพนี้มีเด็กชายคนหนึ่งกำลังมองไปที่สิ่งๆหนึ่งด้วยสายตาที่สื่ออารมณ์อย่างชัดแจน  ในสายตาของเด็กคนนั้น  มันบ่งบอกอารัยหลายๆอย่าง ทั้งความสุขและความทุกข์  ไม่รู้สึกสึกแบบนี้มาก่อนเลย  หลังจากนั้นตอนดึกก้อออกไปกินเหล้าปั่นกะยุ้ยแล้วก้ออ้น


      ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอารัย  มันมีฟิวอยากทำอะไรคนเดียว  อยากอยู่คนเดียว  เงียบๆคนเดียว  เที่ยวคนเดียว  ดูหนังคนเดียว  เบื่อที่ต้องมาเจอผู้คนมากหน้าหลายตา  เบื่อที่จะต้องมาทำอย่างนู๊อย่างนี้ทั้งๆที่ใจเราไม่อยากทำเลย  เบื่อที่จะต้องมานั่งเถียงใครๆกะเรื่องไร้สาระ  เบื่อ..

      การตรงต่อเวลา  ยอมรับว่าแต่ก่อนมาสายเสมอ  แต่ปัจจุบันนี้  มาสายน้อยมากถ้าไม่มีเหตุการณ์สำคัญจริงๆเท่านั้นแหล่ะที่ไม่ไปตามทัน  อยากจะพูดว่า  ถ้าคนเราเห็นประโยชน์ของการนัด  การเห็นใจคนอื่น  และการรอคอย  เหตุการณ์บางเหตุการณ์คงไม่เกิดหรอก  ไม่ได้พูดว่าเหตุการณ์ใด  ที่พูดมานี้ไม่ได้ว่าใครทั้งนั้น  ไม่ได้โทษว่าใครผิด  แต่มันอยู่ที่ว่าถ้ามันเกิดขึ้นแล้วสามารถที่จะแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร  หยุดคิดซักนิดหนึ่ง  อย่าให้มันซ้ำรอยเดิม  สิ่งง่ายๆแบบนี้หวังว่าคงจะทำกันได้น่ะ

      เวลา คือ การที่โลกหมุนอยู่ทุกขณะ

เวลา ผ่านไปไม่ย้อนกลับ

เวลา เครื่องสมานแผลที่ดี

เวลา เครื่องกำหนดการเดินทาง

เวลา ไม่เคยรอใคร

เวลา ไม่เคยหยุดนิ่ง

เวลา  สิ่งที่หลายคนมองข้าม

เวลา สิ่งที่หลายคนตระหนัก

เวลา มีค่าเสมอ

เวลา ทุกคนมีเท่ากัน 

เวลา คิดเป็นวินาที

เวลา ไม่มีการ ทอน ย้อนคืน 

เวลา ไม่มีคำว่าเหลือ 

เวลา ไม่รู้จักใคร

เวลา ยุติธรรม

เวลา ไม่เดินหนี แต่เดินไปเืรื่อย

เวลา ไม่มีคำว่าหมด

และเวลา มักจะเป็นจุดเริ่มต้นของคำว่าสาย

         สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า  ไม่ว่าการทำงานใดๆก็แล้วแต่  ถ้าไม่ช่วยกันทำ  ไม่สามัคคี  เห็นแต่ความสะบายของตัวเองไว้ก่อนเพื่อนลำบากไม่สน  เวลาทำอะไรหรือนัดอะไรก็ขี้เกียจเข้า  มาสายๆขอให้งานตัวเองให้เสร็จก่อน  ส่วนรวมค่อยว่ากันหรือเห็นว่ามันไม่สำคัญค่อยเข้าก็ได้  ไม่ช่วยงานแล้วยังชวนคนอื่นให้ไม่ช่วยอีก  หรือ  แม้แต่ถ้ามาแล้วไม่มีจิตใจที่จะทำสิ่งนั้น  งานที่ทำทุกอย่างมันไม่สำเร็จไม่ออกมาดีหรอก