วันจันทร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2553

อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว

         วันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน  จนบางครั้งชีวิตมันเผชิญผ่านเรื่องต่างๆไปได้  โดยที่เราไม่รู้ตัวใน  บางก็ยังนั่งคิดคำถามในใจ  เฮ่ย นี่ชีวิตเรามาถึงจุดๆนี้แล้วเหรอเนี่ย  ไม่อยากจะเชื่อเรยย...  แต่ยังงัยชีวิตมันต้องก้าวเดิน  ต้องเผชิญในโลกนี้ต่อไปจนกว่าที่เราจะหมดลมหายใจ
         แล้ววันนี้ก็กลับมานั่งเสียใจกับเรื่องบางเรื่องกับคำพูดของคนบางคน  แล้วทำไมเราต้องไปสน  ไปเสียใจกับคำพูดของคนบางคนด้วยล่ะ  ทำไมล่ะ  ??  คำตอบคงจะอยู่ในใจของแต่ล่ะคนอยู่แล้ว  อาจเป็นเพราะ  เค้าอาจเป็นคนที่สำคัญที่สุด  รักมากที่สุด  ต้องการที่จะให้สิ่งที่ดีๆมากที่สุดแก่เขาก็ได้  มันอยู่ที่ว่าแต่ล่ะคนจะคิดอะไรเท่านั้นเอง
          ในตอนนี้  ขณะนี้  ในโลกนี้  อยากเงียบ  อยากอยู่คนเดียว  ไม่อยากพูดกับใคร  เวลามันคงจะรักษาเราได้เยอะเลยย

1 ความคิดเห็น: