วันนี้คุยเอ็มกับต้น ต้นพูดถึงเรื่อง
มิตรภาพ พูดกานไปพูดกานมาก้ออื้มคิดอารัยได้บางอย่าง คำว่ามิตรภาพเนี่ย มันบ่งบอกอารัยได้มากมายและหลายอย่างน่ะ แต่มันคืออารัยล่ะ ต่างคนพูดต่างๆนากันไป บลาๆๆ แต่เราคิดว่า มันไม่สำคัญกับการที่ เ
ราให้มิตรภาพกับเขาไปแล้ว เขาเคยให้เรากลับมาบ้างหรือป่าวๆ หรือเรามีหน้าที่คอยให้ฝ่ายเดียวเท่านั้นเหรอ น่าคิดน่ะ เราทุ่มเทให้เขาทุกอย่างแต่สิ่งที่ได้กลับไม่มีเลย ถ้าอย่างนั้นเราจะให้ไปทำไมล่ะกับคนที่ไม่รู้จักคุณค่าของมัน ไม่เห็นความสำคัญของมัน ปล่อยให้เขาอยู่ของเขาคนเดียวเหอะ แต่ในวันนึงเค้าคงเห็นความสำคัญของมันก็ได้ แต่มันก็สายไปแล้วแหละ คงจะไม่มีแล้วสำหรับคำว่า
"มิตรภาพ"
ซวย 1 เหนื่อยโว้ยยย มีแต่เหตุการณ์ซวยๆทั้งวันจิงๆ เฮ่ย หนักอกหนักจัยมากมายเลยทีเดียว วันนี้ทำงาน ไกด์ งาน มอ. วิชาการ วันแรก โห มะอยากจะเซดอ่ะ ตั้งแต่ตอนเช้าแระ ไปทำงานเกือบสาย เบื่อคนนัดจิงๆ (ภาเจ้าเก่านั่นแหละ) นัดเรา 7.30 นะ เราอุส่าบอก 7.45 รอหน้าโรงช้าง พอ เรามาตรงนัด ไม่เห็นแม้แต่เงาหน้ามือๆเลย โทรถามว่าอยู่ไหน บอกว่าดับของอยู่ที่ห้อง แป่ววว เซ็งเรยย เบื่อจิงๆกะพวกนัดแล้วมาไม่ตรงเวลาเนี่ยๆ อิอิ พอไปถึงเต้นไกด์นึกว่าสายแระ เช็คชื่อเรียบร้อย แต่ก้อโล่งอกเรยย อิอิ เพราะว่าพี่ๆเค้ากว่าจะจัดเต้นไกด์ เสร็จก้อปาเอาไป 9 โมงครึ่ง ทัมเราลัีนลาไป อยากจะบอกว่า เด็กเยอะมากก ไม่รู้ะมาทัมมัยให้มากมายกันนักกานหนา เพราะมันมีซ้ำๆ เหมือนกานทุกๆปี เซ็งจิงๆ อิอิ แต่ก้อดีนะ มีแต่น่ารักทั้งนั้น 555+
ซวย 2 พอทำงานไป 8.45 ก็นึกลังเลใจ ว่าพลศึกษาเรียนป่าวว่ะ ก็ตัดสินใจเดินจากประตูศรีตรัง (ศุนย์บัญชาการไกด์ อิอิ) กลับไปเปลี่ยนชุด เป็น ชุด นศ ที่หอ แล้วเดินไปคณะศิลศาตร์ ปรากฏว่าเห็นไฟที่ห้องติด เลยนึกว่าเรียน จึงรีบวิ่งขึ้นบันไดไปทันที แต่พอไปถึงปรากฏว่า แม่บ้านยืนทำควาามสะอาดอยู่ เซ็งเลยย หรอกกุนี่หว่าา จึงต้องวิ่งกลับจากคณะศิลศาสตร์ไปหอเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดทำงาน แล้วเดินจากหอไปประตูศรีตังอีก โห โครตเหนื่อยจิงๆว่ะ
ซวย 3 ในระหว่างเปลี่ยนเสื้อกลับไปทำงานนี่แหละ ดันนั่งทับแว่น เพราะลืมไปว่าตั้งไว้บนเตียงง พอเรานั่งก็แอะใจนึสนึงแต่ก็ไม่ได้คิดรัยมากเพราะนึกว่านั่งทับไม้แขวนเสื้ออยู่ เพราะนั่งทับอยู่หลายอัน พอลุกแค่นั้นแหละ เม่งงง งานเข้าเรยเว้ยย แว่นพังอีกแระ นั่งทับเลนกระจุ๊ย แว่นแตกกระจายเรยย แงๆๆ โครตเบื่อเรยย เป็นอันที่ 108 ได้แล้วมั้งเนี่ยย ตัดจนพนักบิวตี้ฟูสนิทกับเราสนิทกานแระ แค่เหยียบไปหน้าร้านก็รู้แล้วว่าต้องไปตัดแว่นใหม่ เฮ่ย เพื่อนๆก็ถามกันว่า ทัมมัยไม่ใส่คอนแท็คล่ะ จะได้ไม่หาย มึงก็เบ่งตาดูสิ ตาเล็กแบบนี้ จะยัดเข้าเหรอออ คิดบ้างสิ ก่อนจะถามอารัยอ่ะ อย่ามีสมองไว้กั้นหู หุหุ สุดท้ายก็ไปถอยแว่นใหม่มาอีก 2500 เฮ่ยย คิดในใจ ทัมมัยกุผลาญเงินพ่อแม่แบบนี้ว่ะ หมดไปกะแว่นมากมายแระ แต่ที่มันซวยอีกก้อคือ ไปตัดแว่นมาตอนวัดดูแระโอเค พอตัดมาแล้วเริ่มปวดหัว มันเข็มไป เซ็งอีกก ใส่ไม่ได้ปวดหัว คงต้องเปลี่ยนเลนใหม่อีกรอบล่ะ หมดไปอีก 700 กินแกลบแน่เดือนนี้กุ
ซวย 4 หลังจากทำงานเสร็จเพื่อไปดูหนัง ปรากฏว่ามะด้ายดูอีก รอบเต็มหมดเรยยย แงงง ต้องนั่งรถกลับ เสียเวลาฟรีเลย ประสบการณ์ครั้งนี้สอนให้รู้ว่า ไม่ว่าวันนั้นจะเป็นยังงัยควรโทรจองรอบหนังก่อนทุกครั้ง เพื่อความชัวๆๆ
ซวย 5 หลังจากออกจากไดอาน่า ปรากฏว่าฝนตกมากก เปียกหมดเลยย จนต้องเข้าไปในโลตัสเพราะฝนตกหนักมากก ไม่ไหวจิงๆๆ เดินตัวเปียกในห้่าง ดีน่ะ แอร์ไม่เย็นมากไม่งั้นตายเรยย
พอกลับมาเสร็จก้อมีปาตี้งานวันเกิดไอจา ที่ Aorgor Pub ว๊าวๆๆ ฝนตกโครตๆอ่ะ แต่ยังงัยเพื่อวันเกิดเพื่อนเราก้อต้องไป อิอิ ก็ได้ขอเพลง Happy Birthday ให้จาด้วย อิอิ
งานเกษตร>>>>
ก้อไปเดินมา 2 รอบแระ รอบแรกเดินกะ ภา มิว แล้วก้อเพื่อน ภา (จำชื่อมะด้ายแระอ่าา) ส่วนรอบ 2 ก้อมี อ้วน ส้มโอ (รูมเมดจากะตา) ก็ไม่มีอารัยมากมายๆ มีแต่ของกินกะต้นไม้ จบป่าว งานนี้ทำให้เราอ้วนอ่าา ไปทุกทีมีแต่ของกินกลับมา นิชคุณล่ะเซ็งงงง
ปล. นึกขึ้นได้ นันท์ อุส่ากลับมาจากจุฬา แต่ไม่ได้ไปหา&โทร เรย
อรุกะดิวและนิชคุณไปปาตี้กานที่ Mr.Joke&ไอติมโอ่ง ก่อนน้องชูจะกลับหอ
มะตูมรอดจากตึกถล่มของ ม.บู อิอิ
![[9Choo|Diary]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjE5Uyg7krY7ci7sTD8cbMgXnZnHuwHCKh1K6EaO6RueBFQAC3WR8cOTaOZ2_0lhX_t7MkPusQcHCb98dOD2_x1y9_Rvxa969QPBr4VRTbQ7pKP5mIFoc8MQhODNhNfFoC4nBEEZ_FkoA/s1600-r/HeadBlogDiary.png)
ซวย 1 เหนื่อยโว้ยยย มีแต่เหตุการณ์ซวยๆทั้งวันจิงๆ เฮ่ย หนักอกหนักจัยมากมายเลยทีเดียว วันนี้ทำงาน ไกด์ งาน มอ. วิชาการ วันแรก โห มะอยากจะเซดอ่ะ ตั้งแต่ตอนเช้าแระ ไปทำงานเกือบสาย เบื่อคนนัดจิงๆ (ภาเจ้าเก่านั่นแหละ) นัดเรา 7.30 นะ เราอุส่าบอก 7.45 รอหน้าโรงช้าง พอ เรามาตรงนัด ไม่เห็นแม้แต่เงาหน้ามือๆเลย โทรถามว่าอยู่ไหน บอกว่าดับของอยู่ที่ห้อง แป่ววว เซ็งเรยย เบื่อจิงๆกะพวกนัดแล้วมาไม่ตรงเวลาเนี่ยๆ อิอิ พอไปถึงเต้นไกด์นึกว่าสายแระ เช็คชื่อเรียบร้อย แต่ก้อโล่งอกเรยย อิอิ เพราะว่าพี่ๆเค้ากว่าจะจัดเต้นไกด์ เสร็จก้อปาเอาไป 9 โมงครึ่ง ทัมเราลัีนลาไป อยากจะบอกว่า เด็กเยอะมากก ไม่รู้ะมาทัมมัยให้มากมายกันนักกานหนา เพราะมันมีซ้ำๆ เหมือนกานทุกๆปี เซ็งจิงๆ อิอิ แต่ก้อดีนะ มีแต่น่ารักทั้งนั้น 555+
ซวย 3 ในระหว่างเปลี่ยนเสื้อกลับไปทำงานนี่แหละ ดันนั่งทับแว่น เพราะลืมไปว่าตั้งไว้บนเตียงง พอเรานั่งก็แอะใจนึสนึงแต่ก็ไม่ได้คิดรัยมากเพราะนึกว่านั่งทับไม้แขวนเสื้ออยู่ เพราะนั่งทับอยู่หลายอัน พอลุกแค่นั้นแหละ เม่งงง งานเข้าเรยเว้ยย แว่นพังอีกแระ นั่งทับเลนกระจุ๊ย แว่นแตกกระจายเรยย แงๆๆ โครตเบื่อเรยย เป็นอันที่ 108 ได้แล้วมั้งเนี่ยย ตัดจนพนักบิวตี้ฟูสนิทกับเราสนิทกานแระ แค่เหยียบไปหน้าร้านก็รู้แล้วว่าต้องไปตัดแว่นใหม่ เฮ่ย เพื่อนๆก็ถามกันว่า ทัมมัยไม่ใส่คอนแท็คล่ะ จะได้ไม่หาย มึงก็เบ่งตาดูสิ ตาเล็กแบบนี้ จะยัดเข้าเหรอออ คิดบ้างสิ ก่อนจะถามอารัยอ่ะ อย่ามีสมองไว้กั้นหู หุหุ สุดท้ายก็ไปถอยแว่นใหม่มาอีก 2500 เฮ่ยย คิดในใจ ทัมมัยกุผลาญเงินพ่อแม่แบบนี้ว่ะ หมดไปกะแว่นมากมายแระ แต่ที่มันซวยอีกก้อคือ ไปตัดแว่นมาตอนวัดดูแระโอเค พอตัดมาแล้วเริ่มปวดหัว มันเข็มไป เซ็งอีกก ใส่ไม่ได้ปวดหัว คงต้องเปลี่ยนเลนใหม่อีกรอบล่ะ หมดไปอีก 700 กินแกลบแน่เดือนนี้กุ
