วันอังคารที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554

นานเกือบ 6 เดือนแล้ว...

          นานเกือบ 6 เดือนแล้ว ที่ไม่ได้แวะเวียนเข้ามาเขียนไดอารี่เลย เวลาว่างอ่ะเยอะมากก แต่ไม่รู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์เลย รู้สึกว่าทำตัวเองไร้สาระขึ้นไปทุกวัน พอกลับมาคิดดูๆก้อเสียดายเวลาที่ทิ้งไปโดยเปล่าประโยชน์อย่างมากก เห้ออ ส่วนเรื่องต่างๆตลอด 6 เดือน มันมีมากมายเกินจะบรรยายจริงๆ ทั้งสุข ทั้งทุกข์ ต่างก้อมารุมเร้าตลอดเวลา จนบางครั้งท้อมากกับการแก้ไขปัญหาให้ผ่านไป ได้ฟังคนนึงบอกว่า ชีวิตคนเราถ้าไม่มีปัญหามันก้อไม่ช่ายคนสิน่ะ 555 เออเนอะ ก้อถูกของเค้า ==" และจนถึงตอนนี้ก็ยังเหนื่อยอยู่ไม่ว่าจะด้านอารัยก้อแล้วแต่ แต่ก้อถือว่ามันเเป็นประสบการณ์ที่ดีที่เกิดขึ้นในชีวิตก้อแล้วกัน อาจมีบ้างที่มันหนักหนาสาหัส แต่ถ้ามันไม่ทำให้ถึงกับตาย ยังงัยก็ต้องหาแรงมาลุกขึ้นมาสู้ใหม่ให้ได้

         วันนี้ก้อเป็นอีกวันที่ในหลายรอบสัปดาห์ที่ผ่านมาที่ไม่ได้โทรหาพ่อกับแม่นอกจากพ่อกับแกม่จะโทรมาหาเอง รู้สึกเสียใจกับตัวเองจัง ทำไมทุกครั้งพ่อกับแม่ก็โทรมาหาตลอดเลย ไม่คิดจะโทรหาบ้างเหรอ นอกจากขอตังค์อ่ะ =="
คุยกับพ่อแม่ทีไร พ่อกับแม่มักพูดเสมอว่า " ป่วยหรือป่าว กินรัยยัง ถ้าไม่สบายก็รักษาซะ มีเงินใช้ไหม เรียนถ้าไม่ไหว ถ้าเครียสมาก ก็ย้ายเลยน่ะ เพราะกับแม่ไม่เสียใจ ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว แค่อยากให้ไปตามทางที่ลูกเลือกแล้วมีความสุข " ทุกครั้งแทบน้ำตาจะไหล อยากจะเกิดเป็นลุกพ่อกับแต่ตลอดทุกชาติไป แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ถามกลับไปว่า พ่อแม่กินข้าวยัง เป็นงัยบ้าง สบายดีไหม เป็นลูกที่แย่จริงๆ เคยแอบคิดในใจถ้าพ่อแม่ไม่อยู่เราจะเสียใจแค่ไหน ใครจะเป็นคนดูแลล่ะ ใครจะคอยแก้ปัญหาให้เราเวลามีปัญหา ถ้าพ่อกับแม่เข้ามาอ่านก็อยากจะขอโทษทุกอย่างเลยที่ทำไม่ดีไว้ และขอโทษในสิ่งที่ไม่ดีต่างๆที่พ่อกับแม่อาจไม่เคยรู้ ยังงัยต่อไปนี้จะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อพ่อกับแม่ครับ

          ดราม่าไปเรื่องนึงล่ะ ง่วงมากได้อีก ก้อเปิดโทรสัพขึ้นมาดูรูปเก่าๆ มีเหตุการณืมากมายๆเลย ขอแชร์ล่ะกันๆ

           1.เรื่องน้องกรุ๊ปก้อล่ะกาน เดี๋ยวหาว่าลืมน้องๆ ที่น่ารักม๊ากกกกกกกกกกก หึหึ
นับตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอกัน ยังจำนาทีนั้นได้ตลอดเวลา วันที่ 3/6/54 เป็นวันแรกที่เราได้เจอหน้ากัน ที่ลานใต้หัวหุ่น จากนั้นก็พาไปริมอ่าง เพราะสโมฯไล่ 555 ก้อพูดไม่ออกทีเดียว อยู่มาจนปีนึง จากการที่มีคนคอยดูแลเรา แต่ต้องกลับกลายเป็นคนดูแลคนกลุ่มนึงที่เรียกว่า "น้องกรุ๊ป" อีก 24 ชีวิตด้วย 555 มันเป็นอารัยที่เร้าจายมากก ซึ้งจิงๆกับเด็กรุ่นนี้

และแล้วน้องกรุ๊ปก้อมา    17:19 น.
รอเวลาเจอน้องกรุ๊ป วันที่ 3/6/54 เวลา 17:18 นาที

เลี้ยงรับน้องง  5/6/54 ครั้งแรกก

2.วันรับช็อปจ้าาา









น้องกรุ๊ป ชาย
น้องกรุ๊ปหญิง

นึกไม่ออกล่ะ ง่วงก้อง่วง วันนี้ขอแค่นี้ก่อน
ปล. เวลานี้ ควรจะอ่าน CPT เพราะจะสอบ LevelC แล้ว
ปล.2 ไอยุ้ยชวนไปกินเหนียวหมูอีกล่ะ อ้วนจะตายแล้วไม่เจียมตัวอีก
ปล.3 รู้สึกตกภาษไทย เขียนไม่ค่อยดีเลยยังงัยไม่รู้ ไว้ครั้งหน้าจะมาเขียนใหม่ =="

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น