นั่นแหล่ะครับผมกำลังรู้สึกแบบนี้ ตอนนี้ก็เรียนอยู่ปีสูงแล้ว รู้สึกว่าผมเอาชีวิตมาทิ้งกับการศึกษาเยอะไปแล้ว มันถ่วงจนผมพลาดที่จะทำความฝันดีๆ โอกาศดีๆ งานดีๆที่เข้ามาเยอะ แต่ผมก็พยายามมองมันในแง่ดี อย่างน้อยมันก็ช่วยขยายเวลาชีวิตนักศึกษาให้ทำความฝันบางอย่างที่เราอยากทำให้สำเร็จได้
กลับมาเรื่องเรียน บางครั้ง ผมรู้สึกว่า ผมพยายามตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือแค่ไหนก็ยังทำคะแนนได้ไม่ดีเท่าที่ควร ทั้งๆที่ผมพยามกับมันแล้วน่ะ พยายามมากด้วย มันไม่คุ้มค่ากับความเหนื่อยครับ ในภาควิชาก็มักจะมีเพื่อนที่เก่งมากๆทุกวิชา ที่เรารู้สึกว่าต่อให้เก่งขนาดไหนก็คงแพ้เขาอยู่ดี บางครั้งก็แอบน้อยใจสมองตัวเองบ้างที่ทำไม่ได้อย่างเขา หลายๆคนก็น่าจะเป็นเหมือนกัน เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง แต่ก็ต้องตั้งใจต่อไปครับ ...
มาบ่นสั้นๆแค่นี้ หลังจากห่างหายไปนานพอสมควร ...